Voorganger: Ds. A. Hakvoort Winnen door te geven
De tekst van vandaag: Psalm 37 : 1 – 11 en 21 – 29
Psalm 37 is een onderwijspsalm. Een les in levenskunst, wijsheid. Het gaat over mensen met macht,
met geld in overvloed, maar ook over mensen die hun best doen, maar niet gekend worden. Zo
oneerlijk, dat je je daar over kunt opwinden. Je kunt dan in conflict komen met je geloof. Wie, waar is
God dan.
De boodschap van de bijbel is: God zegent wie eerlijk is en wie gehoorzaam is aan Gods regels, die
zijn naaste lief heeft en de slechterik zal het slecht vergaan, maar de realiteit om ons heen is anders.
Dat kun je ook hebben met geven. Geven moet gelukkig maken, maar wat je weggeeft, ben je wel
kwijt.
De schrijver herkent de ergernis wel. Hij schrijft: Wind je niet op, laat je woede varen, erger je niet.
We moeten verder kijken. We worden bepaald bij de lange duur, een duurzaam leven. “De
zachtmoedigen zullen het land erven.” Wie vredelievend is, heeft de toekomst. Dat lange termijn
denken zit niet zo in onze natuur. Wij leven meer bij wat we kunnen overzien. Maar de Here ziet de
dag van de ondergang van de kwaaddoeners. Houdt rekening met de rechtvaardige God, die wat
krom is recht trekt. Heb geduld, Wacht op God. Wij moeten allereerst het koninkrijk van God zoeken
en Zijn gerechtigheid. Hij is een God die geeft. Hij gaf zelfs Zijn eigen Zoon. Hij geeft aan wie niet
heeft. Wie God heeft gevonden, geeft zelf ook. De rechtvaardige geeft en als je geeft, wordt jou ook
weer gegeven.
Vertrouw daarop. Van geven wordt je rijker. Diaconaat over de grenzen wordt vaak gezien als: Wij,
het rijke Westen, geven aan arme mensen in ontwikkelingslanden. Maar wij mogen ook hoop, geloof
en liefde van hun ontvangen. Zodanig, dat we er een ander mens van kunnen worden. Dat is ook wat
God van ons vraagt, om een ander mens te worden. Loslaten wat vergankelijk is en leren wie God is.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 26 januari
• Preek van de week, zondag 19 januari
• Preek van de week, zondag 12 januari
• Preek van de week, zondag 29 december
• Preek van de week, zondag 22 december

Voorganger: Ds. D. Visser Bewaar de eenheid
De tekst van vandaag: Efeze 4 : 1 – 16

De roeping van de gemeente wordt in vers 1 – 4 weergegeven: “Wees nederig, zachtmoedig en
geduldig, verdraag elkaar uit liefde. Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de
eenheid te bewaren. Eén lichaam, één Geest, één hoop, één Heer, één geloof, één doop. Eén God en
Vader.”
De gemeente is een eenheid omdat zij het lichaam van Christus is. We kunnen dat door de kracht van
de Geest. Als je die eenheid bent, heb je ook één hoop, één verlangen naar de wederkomst van
Christus. Je hebt samen één Heer, één geloof en één God en Vader van allen, die boven allen, door
allen en in allen is.
Die eenheid is er dankzij de Geest. Wij mogen met elkaar het lichaam van Christus vormen. Niet
persé één gemeente, maar ook met andere gemeentes.
Er zijn veel verschillen tussen de gemeente van Efeze en onze gemeente, maar de eenheid in Christus
is hetzelfde.
Gemeente zijn is een opgave, een roeping. Dat houdt in, dat we ons met trouw en inzet geven aan de
gemeente. Het gaat er niet om dat het er aan toe gaat zoals ieder dat wil, maar de eenheid zit hem in
Christus. We moeten het samen doen. We moeten waarmaken, wat we in de liederen zongen: “
Samen, één in Uw naam”.
Wij zijn de Ichthus gemeente. Ichthus betekent: Jezus Christus, Zoon van God, Redder. We moeten
samenleven uit deze Christus. We hebben een roeping als gemeente. Wees nederig, dienstbaar,
zonder zelfvernedering, maar bereid onszelf te verloochenen.
Dat is in de dagelijkse praktijk moeilijk en daarom hebben we de Geest nodig. Om met liefde en
respect om te gaan met de ander. Om de zachtheid van Jezus te tonen voor mensen die het moeilijk
hebben, die het gevoel hebben er niet bij te horen. Dan vind je rust.
Wees ook lankmoedig (geduldig). Verdraag elkaar uit en in liefde. We zijn niet veroordeeld tot elkaar,
maar verbonden in Christus. Hij is onze vrede

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 19 januari
• Preek van de week, zondag 12 januari
• Preek van de week, zondag 29 december
• Preek van de week, zondag 22 december
• Preek van de week, zondag 15 december

Voorganger: Ds. H de Bruijne De Here is uniek
De tekst van vandaag: Deuteronomium 6 : 1 – 12

Mozes moet het volk opdragen: Heb God de Heer lief! Maar als het om echte liefde gaat, zou dat
toch vanzelfsprekend moeten zijn? Dat is nu juist het probleem van ons mensen. Wij zijn geneigd om
God te negeren, te veronachtzamen, te vergeten ondanks alles wat Hij ons dag in dag uit bewijst aan
liefde en genegenheid. Feitelijk is dat de zonde.
In het boek Deuteronomium is de tocht door de woestijn bijna voorbij, maar ook dan is het volk nog
steeds wispelturig en geneigd zich van God af te keren. Dan is het aan Mozes om het er bij het volk in
te hameren: “Luister, kijk terug, kijk naar boven en verdiep je in de uniciteit van onze God en zet je
hart open voor Zijn wonderen”.
Zelfs bij ons is het nog steeds zo. Zou het voor ons niet nog vanzelfsprekender moeten zijn om God
lief te hebben en hem te aanbidden? Voor ons, die veel meer dan het volk in de woestijn Zijn liefde
gezien hebben in de persoon van Jezus?
Vandaag mogen we avondmaal vieren. Dat is een belijdenis, een liefdesbetuiging aan onze
levensbron, die vanuit de hemel kwam en mens werd op deze aarde, die voor ons heeft geleden en
zelfs voor ons is gestorven.
Brood en wijn staan symbool voor het gebroken lichaam en vergoten bloed van Christus. We
verlangen er naar de eenheid met Hem te proeven, te worden vervuld van Zijn Geest, die maakt, dat
onze liefde voor Hem ons niet opgelegd hoeft te worden.
In het Nieuwe Testament wordt gesproken over een liefdemaal. Een maaltijd, die bepaald wordt
door de geest van liefde tot God en van Gods liefde voor ons, maar ook van liefde voor elkaar. Het is
niet meer een echte maaltijd zoals in het begin van de Christelijke kerk, maar wel degelijk een
liefdemaal. Wij vieren de overstelpend grote liefde van God voor ons mensen en dat wij daardoor
samen een nieuwe mensheid mogen vormen.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 12 januari
• Preek van de week, zondag 29 december
• Preek van de week, zondag 22 december
• Preek van de week, zondag 15 december
• Preek van de week, zondag 1 december

Voorganger: Ds. W.N. Middelkoop Christus kwam in deze wereld
De tekst van vandaag: 1 Timotheüs 1 : 1 – 17

Hoeveel fake news komt er niet dagelijks naar ons toe? Het komt op allerlei vlakken in de
maatschappij voor. Er worden dingen beloofd, maar ze komen niet. Zo ontstaat er een houding van
wantrouwen.
In de tekst staat in tegenstelling daartoe: “Dit woord is betrouwbaar.”
De brief aan Timotheüs is een pastorale brief. Timotheüs heeft het niet makkelijk in de gemeente van
Efeze en dreigt het bijltje er bij neer te gooien. Paulus zegt echter: God heeft je daar gesteld, laat je
niet ontmoedigen en hou vol. In de gemeente Van Efeze heerst een discussie over de plek van de
Thora. Voor wie is die wet nu bedoeld? Het antwoord van Paulus is: “Het betrouwbare woord is:
Jezus Christus is in de wereld gekomen om zondaren te redden.” God kwam naar ons toe, werd mens
en kwam onze wereld, ons bestaan binnen.
Die wereld was niet meer zoals God hem ooit heeft bedoeld. Ze was veranderd, gebroken. Oorlogen,
ellende en aanslagen vullen het nieuws van vandaag de dag. Jezus kwam onze wereld binnen om ons
uit onze gebrokenheid te redden, om ons er uit te halen. Paulus zegt: Kijk naar wie ik was. Een
vervolger van zijn volgelingen en toch koos Hij voor mij. Het gaat er niet om dat je eerst moet leven
volgens de Thora en dan pas kans maakt op redding. De redding ligt alleen bij Jezus Christus.
Na een bekering blijft de zonde nog wel, maar Jezus keert je leven om. Je leeft uit een andere bron.
Hij houdt je vast en bij al je valpartijen helpt Hij je steeds overeind. Daarom is het nodig om het
woord van Christus steeds weer te horen, steeds te bidden en te danken. Als het vaak misloopt in
ons leven kunnen we geneigd zijn om te twijfelen aan de standvastigheid van Jezus. Maar Hij is er
altijd weer. Hij is betrouwbaar. Je kunt van Hem op aan. We hebben Kerst gevierd. Vandaag de vraag
Leef ik echt vanuit Kerst?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 22 december
• Preek van de week, zondag 15 december
• Preek van de week, zondag 1 december
• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november

Voorganger: Ds. C.J. van den Boogert Zo oud worden als de boom des levens
De tekst van vandaag: Jesaja 65 : 17 – 25 en 1 Thessalonicenzen 5 : 12 – 24

Jesaja 65 begint met een Nieuwe hemel en een Nieuwe aarde, gevolgd door teksten over de dood.
Uit dit hoofdstuk spreekt een toekomst vol van hoop.
“Voor altijd doet Hij de dood te niet”. De Heer heeft gesproken, maar toch eindigt de toekomst vol
van hoop nog met de dood.
Jesaja beschrijft een situatie van opbouw, zoals na de 2 e wereldoorlog. Een tijd zonder oorlog met
groeiende welvaart. Een leven zoals God het heeft bedoeld, vol vrede en vreugde, maar toch nog met
de dood als einde. De herinnering aan de oorlogsjaren vervaagt.
“Men zal huizen bouwen en er in wonen en wijngaarden planten en de vrucht daarvan eten.”
Projecteer dat eens op de huidige tijd; hoge huizenprijzen, stikstofproblematiek.
Dan het thema: Zo oud worden als de boom des levens. De boom waar Adam en Eva niet van
mochten eten. Dat is waar we naar toe mogen leven. We krijgen van God het eeuwige leven. Dat is
de belofte voor de toekomst. Daar leven we naar toe. Maar we zijn er nog niet. We leven hier en nu.
Als gemeente moeten we in vrede met elkaar leven. Dat dat niet altijd lukt lezen we al in de brief aan
de Thessalonicenzen. Er kunnen om allerlei redenen conflicten ontstaan. Hou elkaar desondanks
vast. Laat de vreugde naar boven komen. Kom op voor de zwakken. Vergeld geen kwaad met kwaad.
De oproepen van Paulus klinken nogal zwaar, maar “Bidt onophoudelijk” houdt eigenlijk in: Leef
biddend om vrede.
Laat je leiden door de Geest, die zorgt, dat het Woord centraal blijft staan in ons leven. De dood is er
nog, maar we leven in een tijd, waarin we veel zegeningen van God hebben ontvangen. We leven uit
de regels en in liefde met elkaar omdat Jezus dat in ons leven heeft gebracht.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 15 december
• Preek van de week, zondag 1 december
• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november

Voorganger: Ds. J. Maasland Aandacht voor de bode van God
De tekst van vandaag: Maleachi 3 : 1 – 4 en Lucas 3 : 1 – 6

Maleachi leefde ca 80 jaar na Haggai en Zacharia. Zij leefden in de tijd van de terugkeer en
wederopbouw na de ballingschap.
Wij leven zo’n 80 jaar na de bevrijding en het einde van de 2 e wereldoorlog. Nu een nieuwe oorlog
aan de grens van Europa, oorlog in Israël, Gaza en Libanon, en een omwenteling in Syrië. Vrijheid,
vrede, gerechtigheid lijkt allemaal weg geëbd. Zijn we er zo aan gewend, dat het ons niets meer zegt?
Maleachi heeft het over iemand die komt. “De Heer komt , de engel van het verbond”. Hij zegt: Het
gaat spannend worden. Wij moeten ons voorbereiden op de komst van God met zijn legioen van
engelen. Dat is advent.
Maleachi zegt: Let op! Wordt wakker, Kom weg uit de dagelijkse bezigheden. Hij die komen gaat zegt
niet: Ga maar door. Hij is degene die zuivert zoals een goudsmid het edelmetaal zuivert. Kom tot
inkeer. Vernieuw je leven.
Zo bereid de profeet het volk voor om te kiezen en toewijding te tonen.
Zo weinig als wij weten van Maleachi, zo nauwkeurig is Lucas in de beschrijving van de tijd waarin
Johannes leefde. Een keizer in Rome, een stadhouder in Jeruzalem, een kliek waar je niets tegen kunt
doen. Viervorsten en priesters die elkaar de hand boven het hoofd houden.
Dan komt Johannes en leert in de woestijn wat werkelijk van waarde is. Terug naar het enige wat je
nodig hebt. Komt tot inkeer. Het moet gebeuren, elke week en elke dag weer. Wij zijn op weg. We
naderen het feest van Christus’ geboorte. Het is een stap op de reis. Zo worden we opgeroepen:
Begin opnieuw!
Staar je niet blind op vorsten en machthebbers. Hoe snel kunnen ze vallen? Hij komt, de bode van
God, Jezus Christus. Hij wil iets groots bereiden in de heerlijkheid bij God. Hij kwam voor onze
redding. God geeft het nieuwe begin, vandaag en hier.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 1 december
• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober

Voorganger: Ds. A.G. van der Heijden De ontmoeting van Maria en Elizabeth
De tekst van vandaag: Lucas 1 : 39 – 56

Het gaat vanochtend over de ontmoeting tussen de oude Elizabeth en de jonge Maria. Deze
ontmoeting heeft van oudsher veel aandacht gekregen in de kerk en in de kunst.
Elizabeth is hier de eerste mens op aarde, die herkent, wat er met Maria aan de hand is en die
Maria’s kind ook erkent als de Mens van Godswege.
In de Rooms Katholieke kerk is er vanouds altijd veel aandacht geweest voor Maria. In de
protestantse kerk is het beeld van Maria geweerd en is ze theologisch klein gehouden, maar
tegelijkertijd werd vergeten, dat ze in de bijbel “de gezegende onder de vouwen” wordt genoemd.
In het Lucas evangelie laat Maria zich zien en horen. Haar loflied straalt bijna revolutionaire kracht uit
die je van een jong meisje niet zou verwachten.
Maria laat zien wat geloven is. Waar Abraham de vader aller gelovigen wordt genoemd, kun je Maria
de moeder aller gelovigen noemen.
Vrouwen worden in het evangelie van Lucas geplaatst in scherp contrast met mannen. Mannen zijn,
zoals hier Zacharia, argwanend. Mannen die wereldrijken stichten en weer vernietigen, die oorlogen
voeren, volkeren onderwierpen, die kerken bestuurden en dogma’s formuleerden.
Ook bij de geboorte van Jezus speelt de man een bijrol op de achtergrond.
Kijk maar eens naar het schilderij “De ontmoeting” van Giacomo Pontorno en de videokunst van Bill
Viola op basis van dit schilderij. Centraal staan de twee zwangere vrouwen. Twee mannen op het
schilderij staan er bijna onopgemerkt bij en spelen dus een bijrol.
Geloven doe je niet zelf. Het is iets dat je laat gebeuren. Daarom moeten we ook onbevangen
worden als kinderen. Blij zijn met wat je ontvangt. Stomweg gelukkig zijn met dat God aan ons
gedacht heeft en Zijn Jezus tot onze redding naar deze wereld heeft gestuurd.
God wil zichzelf geven in een toekomst voor altijd. Maria staat er open voor. Wie het koninkrijk
ontvangt als een kind, zal het vast en zeker binnengaan.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 17 november
• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober

Voorganger: Ds. F.W. van der Rhee Goud, God en u?
De tekst van vandaag: Genesis 33
Jakob is terug bij het beloofde land. 20 Jaar eerder was hij gevlucht nadat hij Esau en zijn vader had
bedrogen. Hij heeft in al die jaren een welvarend en rijk leven opgebouwd.
Maar als Esau hem tegemoet komt met een leger van 400 ruiters, slaat Jakob de schrik om het hart.
Hij stuurt een charmeoffensief vooruit. De daarop volgende nacht is letterlijk een worsteling voor
Jakob. Toen hij tegen de ochtend besefte, dat hij met God in gevecht was, had hij de man
vastgehouden en gezegd: “Ik laat U niet gaan tenzij U mij zegent.” En God zegende hem.
Desondanks is Jakob nog steeds bang, maar het loopt anders dan hij verwacht. Esau omhelst en kust
hem als een broer. In 20 jaar is er veel veranderd. Jakob voelt zich rijk gezegend. Esau ziet zichzelf als
een succesvolle selfmade man. Jakob heeft gewonnen door zich over te geven aan God, maar bij
Esau ontbreekt de geestelijke dimensie. Hij is trots op wat hij heeft opgebouwd. Het
eerstgeboorterecht en de zegen kunnen hem niets meer schelen.
Bekering, met God bezig zijn, is een proces waarin je door de werking van de Heilige Geest God en
Jezus gaat betrekken bij je leven.
Als je de u weg haalt uit goud, hou je God over. Dan ontstaat hoogte en diepte in je leven. Als je God
in je leven toelaat wordt je vrijgevig. Jakob wil heel zijn bezit wel aan Esau geven. God is vrijgevig. Hij
gaf zelfs Zijn eigen Zoon en Jezus heeft Zijn leven afgelegd opdat wij mensen zouden leven en niet
bang hoeven te zijn.
Hoe staan wij in het leven? Oppervlakkig als Esau of als Jakob die geleerd heeft om van Genade te
leven. Je kunt met God worstelen, maar je weet één ding: Hij is mij genadig. Aan het eind van de
tekst nemen ze afscheid. Esau gaat naar Seïr buiten het beloofde land, buiten God. Jakob gaat naar
het beloofde land. Hij verwacht het van de zegen van God. U ook?

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 10 november
• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober
• Preek van de week, zondag 13 oktober

Voorganger: Ds. B. Loonstra Naastenliefde en onderbuikgevoelens
De tekst van vandaag: Spreuken 25 : 19 -22 en Lucas 10 : 25 – 37

Op Michazondag gaat het om hulp aan mensen die hulpbehoevend zijn. In het bijbelboek Micha
staat: “Er is jou mens, gezegd wat goed is, je weet wat de Heer van je wil: niets anders dan recht te
doen, trouw betrachten en nederig de weg te gaan van je God.” Recht doen is in de bijbel:
hongerigen voeden, zieken verzorgen en behoeftigen bijstaan.
Micha Nederland heeft een stelling gepubliceerd: “Het evangelie (naastenliefde) en extreem rechts
(onderbuikgvoelens) gaan niet samen.” In het gelezen bijbelgedeelte komen beide voor.
In Spreuken 25: staat: “… dan stapel je hete kolen op zijn hoofd ……”. Dit zijn bekende woorden. Ze
worden gebruikt om aan te geven, dat de vijand rood ziet van schaamte. Hij wordt aan het denken
gezet.
In het verhaal van de barmhartige Samaritaan laten de priester en de leviet het slachtoffer liggen. De
Samaritaan, iemand waar Joden toen niet mee omgingen, helpt hem wel.
Joden en Samaritanen zijn in zekere zin broedervolken, die elkaar tegenstaan.
Reden genoeg dus voor onderbuikgevoelens. Toch buigt de Samaritaan zich over het Joodse
slachtoffer en is daarmee de naaste van de gewonde man.
Extreem rechts laat zich leiden door onderbuikgevoelens. Eigen volk eerst. En eerlijk is eerlijk,
migranten zijn doorgaans vriendelijk, maar hebben andere gewoontes die ook kunnen irriteren, soms
bedreigend overkomen en die leiden tot onderbuikgevoelens. Maar we hoeven ons er niet door te
laten leiden. Kijk naar Jezus Christus. Hij bad aan het kruis voor Zijn beulen. En in Romeinen 5:10
staat zelfs: Christus is voor ons gestorven toen wij nog vijanden waren.” Hij heeft ‘vurige kolen op
ons hoofd gestapeld’.
God is ons genadig, maar als dat ons leven niet verandert, zullen we alsnog afgewezen worden. We
worden gevraagd onze hulpbehoevende naaste in de ogen te kijken, de hand te geven, hulp te
bieden als praktisch getuigenis van Gods barmhartigheid in Jezus Christus.
Wij zijn geroepen om zoveel mogelijk maatschappelijk draagvlak te creëren voor barmhartigheid en
het goede voorbeeld te geven.

Kijk in het archief kerkdiensten om de hele kerkdienst te kijken en te beluisteren.

• Preek van de week, zondag 3 november
• Preek van de week, zondag 27 oktober
• Preek van de week, zondag 20 oktober
• Preek van de week, zondag 13 oktober
• Preek van de week, zondag 6 oktober